เมื่อเช้านี้เอง เจ้าปอมปาดัวร์ตัวใหญ่ไปอยู่ในหลุมมะนาวแป้นเสียแล้ว  เหตุการณ์นี้ยืนยันได้ว่า การเลี้ยงปลาปอมฯ เป็นเรื่องโชคชะตากำหนดด้วย

เดิมเรามีปอมฯ อยู่ 2 ตัว ชื่อเจ้าพีช กับพั้นช์  เลี้ยงไว้ใน community tank ขนาด 48" กับปลาเล็กๆ อีกหลายชนิด มีต้นไม้น้ำ ตอนซื้อมาก็ตัวขนาด 1.8 นิ้ว คนขายบอกว่า กินอาหารทุกอย่าง  แต่เอาเข้าจริงมันไม่ยอมกินอาหารเม็ด  หลังจากฝึกอยู่หลายวิธี ตามตำราและผู้รู้ ก็ปล่อยให้มันอดอาหาร  ไม่ยอมให้กินหนอนแดง

รออยู่ 3 วัน เอา Tetra Bits ให้ มันก็ไม่สนใจ  ไปหา Hikari Bio-Gold มาให้ เจ้าพีชเริ่มเข้ามาดม พอเห็นปลาอื่นกินด้วย มันก็เลยลองงับเข้าไป  แล้วมันก็เริ่มกิน  ส่วนเจ้าพั้นช์ยังคงเมิน  แล้วก็เริ่มหลบหน้าหลบตา เราทนไม่ไหวก็เลยเอาหนอนแดงให้มันกินไปบ้าง แต่ก็กินไม่มาก ผ่านไป 3-4 สัปดาห์ ขนาดตัวของเจ้าพีชก็ใหญ่กว่าเจ้าพั้นช์อย่างชัดเจน

ทีนี้ เจ้าต่อน้องชาย เอาปอมฯ อีก 2 ตัวมาให้ เนื่องจากมันไม่ยอมกินอาหาร  เราก็เอาใส่ตู้ไปอยู่รวมกัน แต่เกิดความสยองขวัญ เพราะปอมฯหน้าใหม่ ไล่ดูดลูกตารัมมี่โน้ส คาร์ดินัล lemon ไปหลายตัว กินคาร์ดินัล กับนีออนไป 2-3 ตัว รวมทั้งซิวกาแลกซี่ตัวที่บอบบางหน่อย เห็นกันต่อหน้าต่อตา

ก็เลยจับมันแยกทั้ง 2 ตัว แต่ตัวหนึ่งอดอาหารอยู่ได้ 3-4 วัน ก็เริ่มยอมกินอาหารเม็ด พอครบ 10 วัน ก็ย้ายกลับ ไม่มีปัญหาเรื่องการกินอีกต่อไป  แต่เจ้าตัวใหญ่นี่สิ ... จนรู้สึกว่า มันชักจะผอม ต้องยอมเลี้ยงหนอนแดง แต่มันก็กินนิดเดียว ตัวก็เริ่มดำคล้ำ และ อำลาโลกไปเมื่อเช้ามืดนี้เอง

ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอเกิดมาให้กินอาหารง่ายขึ้น อย่าไล่กินลูกตาคนอื่น และรู้จักรักษาตัวรอด อย่าหยิ่งเกินเหตุนะ