เรื่องกินเรื่องใหญ่

 เป้าหมายหนึ่งของการไปเที่ยวญี่ปุ่นคือ พักจริงๆ  พักแบบที่เราไม่ต้องกระหืดกระหอบวิ่งตามไกด์โบกธง  อีกเหตุผลหนึ่งคือ จะเริ่มฝึกซาร่าให้เป็น backpacker ต่างแดนได้แล้ว

แม้จะเป็นคนไม่เลือกกิน  อาหารที่กินที่ญี่ปุ่นก็ไม่ได้ฝืนใจเลยสักมื้อเดียว  หนักบ้าง เบาบ้าง มีทั้งถูกและแพง ก็เฉลี่ยกันไปพอให้มีความสุข  มื้อที่เราจุกที่สุดคืออาหารที่ Aso เล่นกินอาหารเซทใหญ่ อลังการมาก  เริ่มด้วยปูนึ่งตัวขนาดนี้ แถมก้ามปูยักษ์เนื้อหวาน ทุบมาให้เสร็จ ตอนที่ซาร่าทำท่าทางลำบากในการกิน คุณลุงที่ดูแลห้องอาหารก็กุลีกุจอไปทุบปูมาให้ด้วย  ก่อนจะยกชุดชาบูชาบูเนื้อนุ่ม  หมู ปลา กุ้งมาต่อแบบไม่มีเบรค ทั้งที่ตอนนั้นเราก็เริ่มจะจุกแล้ว แต่กินเพราะเกรงใจคุณลุง ตบท้ายด้วยการเอาข้าวสุกใส่ในน้ำซุปที่เหลือจากชาบูชาบู ลงไปต้มๆ บี้ๆ กินกับผักดอง อร่อยสุดๆ


 ที่โรงแรมนี้เขาภูมิใจนำเสนอเมนูผักปลอดสารที่เขารับมาจากเกษตรกรในละแวกชุมชน Aso นั่นเอง
เขาบอกว่า ผักที่เรากินยังมีชีวิต ไม่ใช่ผักที่พ่นยา กระหน่ำปุ๋ย เหมือนคนป่วยที่ต้องพยุงชีวิตด้วยยาและอาหารเสริม




เราได้ลั่นวาจากันว่า จะไม่กินปูไปอีกหลายปีและต้องขอคารวะทุกชีวิตที่มีส่วนในการผลิตอาหารทุกมื้อที่ญี่ปุ่น ... อร่อยได้ใจอยากจะเรอดังๆ ก็เกรงใจ อิอิ