เมื่อวันก่อน ได้นั่งคุยกับนักเรียนม.ต้นเกี่ยวกับงานภาคสนามที่เพิ่งกลับมา หนุ่มคนหนึ่งก็ถามว่า เราต่างจากสัตว์ตรงไหนครับแม่ต้น ... แม่ต้นตอบด้วยคำถามกลับไปว่า ลองดูสิว่า เรามีอะไรที่ไม่เหมือนสัตว์บ้าง เลือกสัตว์ชนิดไหนกันดี คุยกันไปสบายๆ แม่ต้นก็ได้คำตอบจากเด็กๆ มาเยอะแยะ ตามแนวชีวะ (เช่น มนุษย์มีกระเพาะเดียว สัตว์บางชนิดมี 4 กระเพาะแนะ) ฟิสิกส์ (เรามีนิ้วหัวแม่โป้ง--impossible thumb-- แต่สัตว์ส่วนมากไม่มีนะ) และเคมี (ความสามารถในการจัดการแบคทีเรีย และสิ่งสกปรกของมนุษย์ไม่ดีเท่าหมาแมว) เรียกว่าครบเครื่องวิทยาศาสตร์โดยที่เราไม่ต้องเหนื่อย เด็กๆ เขารวบรวมความรู้จากประสบการณ์มาช่วยตอบคำถามให้เอง ... อิอิ
หนุ่มน้อยคนหนึ่งก็พูดต่อว่า แต่ผมว่า พวกเราก็ยังเป็นสัตว์ ยังไงอ้ะ ... เพื่อนคนหนึ่งถาม เขาตอบด้วยความภาคภูมิใจว่า ก็เป็นสัตว์ประเสริฐไง (ไม่อยากบอกว่า เชยจริงๆ มุขนี้แม่ต้นใช้มาตั้งแต่ 40 ปีก่อนแล้ว)
แม่ต้นรีบคว้าโอกาส ไม่เสียแรงเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อป.อ.ปยุตโต คุยกับเด็กๆ เลยว่า ที่ว่าเราเป็นสัตว์ประเสริฐน่ะ ไม่ใช่เพียงเพราะเราเกิดมาเป็นคนนะ แต่เราจะเป็นสัตว์ประเสิรฐได้ด้วยการ "ฝึก" นี่พระพุทธเจ้าท่านบอกไว้
ทีนี้ ... การฝึกที่ดีจะฝึกยังไง
เด็กๆ ก็ตอบกันเอง (หลังจากที่ต้องข่วยไกด์เขานิดนึง) แม่ต้นช่วยสรุปได้ว่า ต้องฝึกในเรื่องที่ยากกว่าความสามารถเราตอนนี้ ไม่อย่างนั้นจะพัฒนาตัวเองได้อย่างไร เวลาเราเจองานยาก เราจะไม่ท้อถอยถ้าเราเ้ข้าใจว่า หน้าที่ของเราคือการฝึกตน ดังนั้น ทุกงานถือว่าเป็นเรื่องที่จะนำเราำัพัฒนาไปสู่ความเป็นสัตว์ประเสริฐ ...
ฟังดูเป็นเรื่องเป็นราวจริงๆ พอเด็กๆ เริ่มเคลิบเคลิ้ม แม่ต้นก็ได้จังหวะทวงงานซะเลย ... ใครยังไม่ได้ทำโปสเตอร์ภาคสนาม ใครยังไม่ได้เตรียมงานชื่นใจฯ ใครมีงานค้างกับครูคนไหนบ้าง ... รีบจัดการซะ สัตว์ประเสริฐทุกผู้ทุกนาม เด็กๆ กรี๊ดสลบ บอกว่า แม่ต้นอ้ะ ... กำลังรู้สึกดีๆ อยู่เชียว 5555
No comments:
Post a Comment