วังน้ำเขียว: ลุงไกร สวนผัก เสียงเพลง กับสำนึกต่อแผ่นดิน

แปลงผักขนาด 5 ไร่ แบบพอเพียง

ลุงไกรนับว่าเป็นคนดังแห่งวังน้ำเขียวในฐานะผู้บุกเบิกแนวคิดผักสลัดอินทรีย์ ใน style คันทรี-โฟล์คแบบของลุง  ปลูกผักในพื้นที่ไม่กี่ไร่ ด้านหน้าเปิดร้านขายผัก ที่อีกด้านหนึ่งของร้านยกเวทีไว้ให้ลุงไกรได้ร้องเพลงเล่น ใครอยากฟังก็ฟัง ใครไม่สนใจเพลงก็ซื้อแต่ผัก 

วันที่ไปสำรวจภาคสนาม เรามีโอกาสคุยกับลุงไกรยาวๆ เรื่องแนวคิดเกี่ยวกับข้อหาผู้บุกรุกผืนป่าทับลาน  ได้แลกเปลี่ยวแนวคิดหลักการของลุงไกรที่ชัดเจน เราก็เล่าเรื่องเด็กเพลินฯ และเป้าหมายของภาคสนามสำหรับเด็กแต่ละกลุ่ม เด็กเล็กก็อยากให้เชื่อมโยงได้ว่า แนวคิดของพระเจ้าอยู่หัว เอามาลงแปลงจริงๆ ได้หรือไม่ ต้องปรับอย่างไร  ส่วนพี่โตสุดซึ่งจะมาเป็นชุดสุดท้ายก็ขอให้ลุงไกรช่วยให้มุมมองทางธุรกิจ และข้อกล่าวหาเรื่องรุกป่าให้ด้วย กลุ่มพี่ๆ นี้ เราขอ "จัดหนัก" ลุงไกรบอก สบายมาก อาจารย์  มาวันไหนนะ ผมจะอยู่ให้ตลอด มากี่รอบก็ได้

ลุงไกร กับคำถามกระตุกต่อมคิดสำหรับเด็กเพลินฯ

วันที่เด็กเพลินฯ มา ลุงไกรเปิดฉากเล่าอดีตที่ทำให้วิศวกรจากกรุงเทพฯอย่างลุงไกรตระหนักได้ว่า การเป็นทรัพยากรมนุษย์ที่มีค่า ไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่งงานใหญ่โต แต่ถึงสิ้นเดือนก็แบมือรอรับเงินเดือน แล้วให้เวลาผ่านไปทีละเดือน  ถ้าเราเจ๋งจริง เชื่อมั่นในแนวคิดของในหลวงจริงก็ต้องพลิกผืนดินขึ้นมาได้ 

ลุงไกรใช้ประสบการณ์ที่สะสมสมัยเป็นวิศวกรมาวางแผนจัดการพื้นที่และระบบธุรกิจเืพื่อพัฒนาที่ดินวังน้ำเขียวผืนเล็กๆ ซึ่งเดิมแทบปลูกอะไรไม่ได้เลย  บ่อน้ำที่ใช้อยู่ก็มาจากของในหลวง ลงทุนลงแรงกันกับชาวบ้านมาตลอด 30 ปี จนวันนี้ไฟป่าไม่มีแล้ว ต้นไม้ที่เหลือแต่ตอ ชาวบ้านก็ช่วยกันปลูก ช่วยกันเผยแพร่ข้อมูล จนชุมชนและเศรษฐกิจวังน้ำเขียวเติบโตแข็งแรง  

ลุงไกรตั้งคำถามว่า วันนี้รัฐทำอะไรกับเกษตรกรอย่างลุงไกร รัฐกำลังเอานิติศาสตร์มาเป็นอาวุธเพื่ออะไร  อย่าลืมว่า เจ้าหน้าที่่รัฐและนักการเมือง มาแล้วก็ไป  แต่ลุงไกรกับชาวบ้านอยู่ที่นี่ และอยู่ได้อย่างสมถะ และปลอดภัย  กีตาร์ของลุงตัวละเป็นแสน เครื่องเสียงยี่ห้อดัง วางทิ้งไว้ตรงเวที ไม่เคยเก็บเข้าห้องล๊อคกุญแจ ก็ไม่หาย คนที่นี่มีความสุขเพราะช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกัน 

ลุงไกรถามว่า เด็กๆ จะเรียนหนังสือกันไปทำไมถ้าจะเรียนไปเพื่อตามก้นคนอื่น คนเดินตามกระแสก็ตายลูกเดียว  ทุกวันนี้ สิ่งที่คนอื่นทำไม่ได้ แต่เราทำได้ เราจะรอด  ที่นักเรียนมีโอกาสมาเรียนรู้ภาคสนามนี้โชคดีนักหนา เพราะโรงเรียนกำลังฝึกให้เราทำในสิ่งที่คนอื่นเขาทำไม่ได้  ประโยคที่โดนใจครูคือ "อย่าคิดว่าเราใหญ่นะ  เราเป็นแค่เศษเสี้ยวธุลีเล็กๆ ของโรงเรียน  จะให้ครูตามง้อ ตามใจ เพื่อให้เราเสียคนไม่ได้"  ราวกับเตี๊ยมกันมา  ตลอด 2 ชั่วโมงที่ลุงไกรให้เวลากับนักเรียนชั้น 9 มีประเด็นชวนบันทึกเยอะแยะ โปรดติดตามตอน 2 ...